29 сакавiка 2024, Пятніца, 10:41
Падтрымайце
сайт
Сім сім,
Хартыя 97!
Рубрыкі
Каментары 1
+13 +
Душа памятае, 22:27, 12.12

Маё дзяцiнства прайшло на Магiлёўшчыне, дзе у невялiчкай вёсачцы сярод лясоў жылi мае дзед з бабулей. Нарадзiўся я праз пяць гадоў пасля заканчэння вайны. Мой бацька якi прайшоў амаль ўсю вайну заставаўся у войску i мацi вандравала по гарнiзонах разам з iм. Я запамятаў, што ўсе навакол мяне размаўлялi на вельмі мяккай і пявучай мове. I калi бацькi забралi мяне у Мiнск я заўсёды здзіўляўся у школе, чаму гэта беларуская мова нейкая не такая да якой я прызвычаеўся с дзяцiнства. Верыце, нават сумаваў па ёй на уроках беларускай мовы. Але, калi пачуў Зянона, зноў як да хаты вярнуўся! Вельмi гэта мова адрознiваецца ад наркомаўкi! Алеж на жаль мне да тарашкевiцы зноў трэба ўзыходзіць як да неба...

Адказаць
 
Напісаць каментар
E-mail не будзе апублікаваны