«Скіньце заслону з вачэй!»: Беларус заклікаў змагацца з эканамічным рабствам

Крык душы дырэктара прыватнага прадпрыемства.

У рэдакцыю Charter97.org напісаў дырэктар прыватнага прадпрыемства Пятро Бычко:

- Шмат хто з нас стараюцца глядзець на перспектыву сваіх дзеянняў, а не на вынік гэтага моманту. Толькі не заўсёды гэта атрымліваецца ці не заўсёды мы надаём гэтаму значэнне. І гэта прыводзіць да страшных наступстваў, якія мы маем на сёння...

Школа, каледж, універсітэт

У нашай краіне гэта месца для «прамывання мазгоў». Ужо з ранняга ўзросту нам спрабуюць даць вакцыну ад асабістага меркавання. Адзін павінен пайсці на завод, працаваць на карысць тых, хто нас рабуе. Другі павінен стаць навукоўцам, які, выйшаўшы на пенсію, так нічога і не прыдумае, бо ўсе грошы сышлі на тое, што людзям абсалютна не патрэбна. Трэці пойдзе ў міліцыю, якой баяцца людзі. А чацвёрты стане настаўнікам, якога прымусяць фальсіфікаваць выбары.

І аніводзін настаўнік або выкладчык не прапануе вам адкрыць вочы і выказаць сваё меркаванне. А ўсё таму, што яно нікога не цікавіць. І мы ўжо завінавачаныя з нараджэння, а калі не, - то будзем.

Бізнэс

Выдатнае і прыгожае слова. Толькі і тут не ўсё так проста. Кожны з нас хоча мець сваю справу. Але наша кіраўніцтва вызначыла выдаць указ №488 і зрабіць вас без віны вінаватымі. Да прыкладу, ваш пастаўшчык не знаходзіцца па юрыдычным адрасе, - пералічыце падаткі. Вы набылі тавар, а пастаўшчык праз некалькі гадоў кудысьці знік, - вы вінаватыя. Пастаўшчык няправільна аформіў першасныя дакументы, - зноў вы вінаватыя. Мэта гэтага ўказа не абрабаваць, не адабраць у вас усё, а заняволіць. Будзе суд, а ў судзе ў нас заўсёды ўсё «правільна». Вы атрымаеце субсiдыярную адказнасць і станеце не выязным з краіны, у дадатак яшчэ гадкі 2-3 хатняга арышту. І тут пачынаецца самае цікавае.

Чалавек, які жыў сваім бізнэсам, не пойдзе працаваць на завод. Ягоная «жылка» ўсё адно дасць аб сабе знаць. Ён і надалей будзе «круціцца, зарабляць грошы, плаціць падаткі, выплачваць пазыку. А калі не, то на яго лёгка знойдзецца ўправа. Бо гэты чалавек стаў эканамічным рабом.

Праца

Калі ў чалавека мізэрны заробак, то ён баіцца страціць тое, што мае. Калі яму думаць пра змены ў жыцці, калі ён не ведае, як пракарміць сям'ю, заплаціць за «камуналку». Такім чалавекам надта проста кіраваць. Ён зробіць усё, што трэба. А яшчэ дадамо крыху алкаголю, тытуню і ў яго нават не будзе думкі, што нешта мяняць. Чалавек у такім стане не можа скласці канкурэнцыю.

А калі ўсё ж нехта працверазеў ад усяго гэтага, то можна і націснуць. А яшчэ лепш, зладзіць баль падчас чумы, і цар для многіх стане добрым.

Пенсія

Сярэдняя пенсія ў краіне прыкладна 184$, а мінімальны пражытковы мінімум - 164$. Хіба гэта не рабства? Што можа сабе дазволіць, фактычна, жабрак? Куды ён можа паехаць? НІКУДЫ! Чалавек, які ўсё жыццё прапрацаваў на карысць краіны, цяпер дажывае свае гады ў беднасці. Дзяржаве не патрэбныя пенсіянеры, яму патрэбныя толькі працоўныя мурашкі.

Што тычыцца мяне, то я звычайны грамадзянін, які жыве ў Менску. Я нарадзіўся за Савецкім Саюзам і памятаю твары людзей, якія былі ў стане смутку і страху ад чакання надыходзячай будучыні. Калі людзі не ведалі, куды ісці, але яшчэ спрабавалі, нешта зрабіць і знаходзілі магчымасці. Сёння я бачу твары людзей у глыбокай дэпрэсіі, яны, як зомбі, ідуць на працу і з працы. Большасць проста плывуць па плыні праз адсутнасць выбару і надзеі. І навошта нешта мяняць? Усё ж добра, усё паводле плану. Да чаго гэта размова? Кожны з нас выбірае свой шлях, пайсці направа або налева. Ці ўвогуле не ісці. Мы самі вінаватыя ў тым, што адбываецца. Бо мы дазваляем прымаць пастановы за нас. Нам паказваюць, што рабіць, а не мы гаворым слугам, якія нас зрабілі рабамі.

Што мы можам зрабіць у гэтай сітуацыі? Мы павінны скінуць заслону з вачэй. Калі вас падманваюць, патрабуюць хабар або пагражаюць, - не маўчыце! Не давайце хабараў, не карміце падманшчыкаў. Калі вы трапляеце ў такую сітуацыю або ведаеце, што можаце патрапіць, кажыце пра гэта публічна! Запісвайце размовы на дыктафон!

Дапамагайце тым, хто пацярпеў. Тыя, каго гэта ўсё не закранае, проста, маліцеся Богу, каб ён разбудзіў нашы сэрцы і расплюшчыў вочы беззаконнікам, якія забыліся хто яны і для чаго яны былі абраныя на свае пасады.