«Трэба ставіць пытанне аб дзеяздольнасці пацыента»

Усё развальваецца без Майдана.

На Чэмпіянаце свету-2018 у Даніі беларускія хакеісты саступілі ва ўсіх 7 матчах з агульным лікам 8:36. Беларусы саступілі Швэцыі (0:5), Францыі (2:6), Расеі (0:6), Швэйцарыі (2:5), Чэхіі (0:3), Аўстрыі (0:4) і Славаччыне (4:7). Хакеісты нацыянальнай каманды Беларусі ўпершыню за 15 гадоў вылецелі ў ніжэйшы дывізіён.

На сайт Charter97.org прыходзіць так шмат характэрных каментароў з гэтай нагоды, што мы проста не можам імі не падзеліцца. Такім чынам, чарговая частка.

«Стабільнасць! Стабільна ва ўсіх матчах саступілі!!!»

«Ха-ха-ха!!! Галоўны какеіст правільна праінструктаваў, з розніцай менш за тры шайбы - не саступаць! Брава, хлопцы!!!»

«Хакей - гэта самае лёгкае, што можна было пры жаданні наладзіць да прыстойнага ўзроўню. Ён вельмі хацеў, але не змог. Што тады казаць пра эканоміку, палітыку, сацыяльнае развіццё, навуку і г.д. Выйсце адно - гнаць у шыю. Чым раней, тым лепш».

«А з чаго гэта вы раптам падумалі, што пляшывы першапачаткова хацеў нешта палепшыць. Я ўпэўнены - яму патрэбная была толькі неабмежаваная ўлада. Ён гэтую ўладу атрымаў. А тое, што ён чаўпе ўжо чвэрць стагоддзя - дык гэта найлепшы таму доказ! Пустамеля, які нічога не ўмее, але хаця б хоча нешта палепшыць, дык хоць «кружэлку» змяняе. А ў пляшывага 25 гадоў адны і тыя ж тэксты - «жэстачайшэ», «атвечаць будзеце» і гэтак далей... Ён ніколі не збіраўся і не збіраецца нешта рабіць для краіны, для беларусаў! Яму патрэбная ўлада, каб добра жыць і папаўняць рахункі ў афшорах!»

«Можа, лепш мястэчкі развіваць».

«Адзінае, што квітнее ў гэтай краіне - махровая калгасная лукашарыкаўшчына».

«Бывае, каманды саступаюць, і краіна і заўзятары засмучаныя. Але тут - суцэльная весялосць. Нелюбоў і пагарда да правіцеля рыкашэтам пайшла на хакей. Вось і скончылася ўсенародная любоў «да нашага прэзідэнта».

«Каманда яшчэ ўвойдзе ў вышэйшую лігу, Лука ж вылецеў з усіх ліг назаўжды».

«Гэты хакей у яго на ўвазе, а як ідуць справы на дзяржпрадпрыемствах, ён дакладна не ведае. А там той жа хакей, менавіта беларускі хакей. Ідзе планамернае знішчэнне рэсурсаў Беларусі, бо прызначаныя ягонымі змоўшчыкамі дырэктары - з поўнай адсутнасцю інтэлекту. Радыя выслужыцца і даць справаздачу аб тым, чаго не могуць утаіць, а ўтойваюць поўную некампетэнтнасць, крадзеж на ўсіх узроўнях кіравання вытворчасцю, прастоі, сталыя паломкі абсталявання, з прычыны састарэласці і зносу і многае іншае. Абняслаўленне хакея - гэта эталон паказчыка кіравання краінай».

«Тэрмінова! Вызваліце месца ў палаце N6 для найлепшага кекеіста ўсіх часоў і народаў».

«Так, Шура, так. Без варыянтаў. Твая любімая цацка зламалася. Не трэба нам твой добры настрой».

«Усё развальваецца без майдана....»

«Такой радасці і гонару не ведаў з часоў суперсерыі СССР-Канада 1972 год за вялікіх хакеістаў, найвялікшай нацыянальнай каманды. І цяпер тыя ж асацыяцыі толькі за нейкі зброд здольных гуляць толькі ў хакей паводле формулы ў паддаўкі з прыстаўкай антыхакеісты прыдворнага шоў-балета на лёдзе з шайбай».

«Перад пачаткам ЧС хітры з вялікай локшынай на вушах, якую яму навесілі ім жа пастаўленыя чыноўнікі ад спорту, быў поўны аптымізму, у канцы ЧС мае поўныя штаны песімізму».

«Дурань пабудаваў сотню лядовых каткоў, а вынік не тое што нулявы, а мінусавы».

«Прыклад - лядовы палац у Бабруйску. Хто скажа, навошта ў раённым цэнтры лядовы палац на 7500 гледачоў, дзе практычна нават няма хакейнай каманды? Назавіце прозвішча хакейнай зоркі, якую падрыхтавалі пад скляпеннямі гэтага монстра? Так, ёсць масавыя катанні, але для гэтага можна было пабудаваць лядовую пляцоўку са штучным лёдам і навесам з лёгкіх канструкцый. Цяпер гэты монстр сядзіць на шыі і без таго беднага гарадскога бюджэту, выцягваючы адтуль апошняе. Для развіцця хакея ў РБ гэты монстр, на жаль, нічога не даў».

«Калі будзе інфаркт, то даць усёй камандзе Герояў Беларусі!!!»

«Ніколі і ні за каго не было так сорамна, як за Лукашэнку. Вельмі сорамна!!! Гэта пачуццё нават мацнейшае, чым сорам. Гэта і сорам, і крыўда, і расчараванне, і нянавісць, і, у некаторай ступені, жаласць. Усе змяшанае. Вочы б мае яго больш не бачылі і вушы не чулі».

«Такія (перамогі) у нашым спорце вельмі моцна расхістваюць нервы, а значыць, і здароўе дыктатара. Так, і не можа ён адказваць за свае словы. Трэба ставіць пытанне аб дзеяздольнасці пацыента і тэрмінова ўжываць захады для шпіталізацыі. У прынцыпе, тут і няўзброеным вокам відаць, што чалавек не ў сабе».

« - Скажы, у цябе ёсць якія-небудзь таленты?

- Ёсць адзін адзіны: я магу прас @ аць усё на свеце...»

«Шклоўскі дырэхтар - горш за лысую гуму. Прадаўжаць рух на ёй - неапраўданая рызыка. Пара ва ўтыль - на кілімкі пад кароў!»