Беларусы, якія зрабілі прышчэпкі ад СОVID-19, распавялі пра тое, як атрымлівалі вакцыну

Як яны адчуваюць сябе пасля ўколу.

Жыхары Жодзіна і Барысава распавялі ex-press.by, чаму зрабілі прышчэпку ад каранавіруса і як сябе адчуваюць цяпер.

Людміла, 40 гадоў, Жодзіна:

- У нашай школе прышчэпку зрабілі толькі работнікі адміністрацыі і я - адна з настаўнікаў. Падумала, чаму б і не. Вакцына расейская, а расейскія навукоўцы ж добрыя, моцныя.

Іншая справа, што вакцына пакуль не даследаваная, як мае быць. Але ўсякая вакцына - гэта рызыка. Прайшла першую частку вакцынацыі, адчуваю сябе добра. Праўда, месца прышчэпкі пачырванела, ёсць вельмі лёгкае адчуванне, але гэта нават дыскамфортам гэта не назавеш, проста свярбіць. Другі укол мне зробяць у пачатку траўня.

Ігар, 28 гадоў, Барысаў:

- Я хацеў прышчэпку і чакаў, калі вакцыну атрымаюць усе медыкі і настаўнікі. Проста не хачу хварэць, ды і прывык я прышчапляцца ад усяго, ад чаго пакладзена. Мая мама - лекарка, яна перахварэла на «карону», у яе ёсць антыцелы.

Мне было страшна, яна цяжка хварэла і наступствы адчуваюцца - здароўе пасля «кароны» дакладна ўжо не тое. Яна, дарэчы, не вельмі за гэтыя прышчэпкі, кажа, што не даследаваныя яны. як трэба. Але я яе ўгаварыў, і яна замест сябе запісала мяне.

Праўда, трапіць у першыя шэрагі мне не ўдалося, яе начальства сказала, што я не медык і пакуль нельга. Але як толькі стала магчыма, я зрабіў прышчэпку. Адчуваю сябе добра. Ды і што мне будзе: вяду здаровы лад жыцця, малады. Не думаю, што я рызыкаваў. А хварэць не хачу.

Іна, 58 гадоў, Жодзіна:

- Гэта была пастанова для мяне, як пра жыццё і смерць, з вельмі вялікімі сумневамі. Я шмат чытала на тэму прышчэпак з таго моманту, калі пра іх загаварылі. Здаецца, вывучыла ўсё, што толькі можна было.

Але такімі былі абставіны, што давялося пастанову - прышчапляцца ці не - прыняць спантанна. Справа ў тым, што працую я ў адукацыі, усё маё жыццё праходзіць сярод вялікай колькасці людзей. Я фактычна рызыкую ўвесь час, бачыла, як хварэюць і дарослыя, і дзеці.

Але разважала я так: у каранавіруса адносна нізкая смяротнасць, гэта не халера і не эбола. Таму, калі і рабіць прышчэпку, то толькі вакцынай даследаванай. На мой погляд, у выпадку з расейскай вакцынай - гэта рызыка, таму я не збіралася рабіць прышчэпку.

Вызначальным стаў момант, калі я даведалася, што ў нас у Жодзіне робяць прышчэпку і кітайскай вакцынай. Дарэчы, так разважалі многія. І кітайскую прышчэпку зрабіла нямала маіх калег. Адчуваю я сябе добра.

Ірына, 50 гадоў гадоў, Барысаў:

- Я працую ў медыцынскай установе і зрабіла прышчэпку без сумненняў адной з першых. Акрамя таго, прышчэпку зрабіў мой 73-гадовы бацька. Праўда, яго не папярэдзілі, што лепш пасля прышчэпкі не прымаць алкаголь. І ён выпіў, акурат свята ў нас на наступны дзень.

Я перажывала, але высветліла ў калегаў, што інструкцыя да прэпарата «Гам-Кавіда-Вак» не змяшчае наўпроставай забароны на прыём алкаголю пасля вакцынацыі. Проста лекары не рэкамендуюць злоўжываць алкаголем у постпрышчэпачны перыяд, бо ў кожным выпадку ён згубна ўплывае на імунную сістэму арганізма, якая будзе «занятая» выпрацоўкай імуннага адказу на вакцыну. Увогуле, мы прышчэпку перанеслі нармальна, адчуваем сябе добра. Асаблівых зменаў у самаадчуванні не заўважылі.