Скандал у Расеі: аднакурсніцу Пуціна прызначылі кіраўніцай Вярхоўнага суда

Увесь працэс заняў толькі тыдзень.

Савет Федэрацыі прызначыў Ірыну Падносаву на пасаду старшыні Вярхоўнага суда РФ. Пастанова была прынятая аднагалосна на пленарным пасяджэнні палаты: усе 167 сэнатараў, якія бралі ўдзел у галасаванні, выказаліся за кандыдатуру Падносавай.

У выснове профільнага камітэта Савета федэрацыі ў канстытуцыйным заканадаўстве і дзяржаўным будаўніцтве гаворыцца, што кандыдатура Ірыны Падносавай адпавядае патрабаванням, якія выстаўляюцца канстытуцыяй і законам аб статусе суддзяў да старшыні Вярхоўнага суда Расеі, паведамляе ТАСС.

Падносава стала другім у найноўшай гісторыі РФ кіраўніком Вярхоўнага суда. З 1991 года яго ўзначальваў Вячаслаў Лебедзеў, які пайшоў з жыцця 23 лютага гэтага года. Пасля смерці Лебедзеева часовым выканаўцам абавязкаў старшыні інстанцыі стаў Пётр Сяркоў.

1 красавіка Вышэйшая кваліфікацыйная калегія суддзяў (ВККС) рэкамендавала Ірыну Падносаву, якая займала на той момант пасаду намесніцы старшыні Вярхоўнага суда, на пасаду кіраўніка ВС. За яе кандыдатуру прагаласавалі ўсе ўдзельнікі ВККС. Пры гэтым Падносава была адзінай прэтэндэнткай, якая падала дакументы на гэтую пасаду.

Камісія пры прэзідэнце РФ пры папярэднім разглядзе пытанняў прызначэння суддзяў і спынення іх паўнамоцтваў 4 красавіка таксама ўхваліла кандыдатуру Падносавай на пасаду старшыні Вярхоўнага суда.

Ірына Падносава нарадзілася ў Пскове ў 1953 годзе, у 1975 годзе скончыла юрфак Ленінградскага дзяржаўнага ўніверсітэта. У гэты ж час юрыдычны факультэт ЛДУ скончыў прэзідэнт Расеі Уладзімір Пуцін.

Сваю прафесійную кар'еру юрыста Падносава пачала ў Ленаблвыканкаме, пазней пераехала ў Саратаўскую вобласць, дзе таксама працавала юрыстам. У Ленвобласць яна вярнулася ў 1990 годзе, праз 13 гадоў заняла пасаду старшыні Лужскага гарадскога суда. У 2013 годзе Падносава стала намесніцай старшыні Ленінградскага абласнога суда, а ў 2017-м - узначаліла яго. У 2018 годзе Падносаву прызначылі старшынёй Другога апеляцыйнага суда агульнай юрысдыкцыі. Яшчэ два гады праз яна стала намесніцай старшыні - старшыні судовай калегіі ў эканамічных спрэчках у Вярхоўным судзе.

Як раней адзначала «Адвакацкая газета», Падносаву прызначылі вельмі хутка - увесь працэс заняў толькі тыдзень, што для судовай сістэмы нехарактэрна. «Коммерсант», у сваю чаргу, пісаў, што Падносава лічыцца ўплывовай асобай у судовай сістэме, нягледзячы на тое, што раней яна не мела дачынення да арбітражнай сістэмы. Са слоў дасведчанай крыніцы выдання, гэта звязана з тым, што «ўсе ведаюць, хто за ёй стаіць».

«Прызначэнне Падносавай ў якасці кіраўніка Вярхоўнага суда Расеі - далёка не найлепшая кадравая пастанова. Судзейская супольнасць сама па сабе закрытая каста, дзе кадравы трамплін - прызнанне і аўтарытэт. Іншымі словамі, кандыдат у чальцы Вярхоўнага суда, а тым больш старшыні-гэта цяжкавагавікі.

Падносава - «суддзя флюгер», «суддзя вакансія». Усім вядома, што яе галоўны рэсурс - асабісты кантакт з Пуціным; аднакурснікі. Астатняе - хутчэй мінус. Падносава - слабая суддзя, дастаткова канфліктная, сябелюбімая. Дрэнна ведае судзейскі корпус, дрэнна разумее вектары развіцця прававой сістэмы, адсутнасць стратэгічнага бачання. Асабістыя прыхільнасці, улік запытаў высокіх інстанцый і пры гэтым «усё задавальняе ў дзейнай сістэме», - пішуць расейскія СМІ.

Старшыня Вярхоўнага суда прызначаецца на шасцігадовы тэрмін Саветам Федэрацыі на прапанову прэзідэнта РФ і пры наяўнасці згоды ВККС.